Of wij plezier hebben aan de rivier? Dat kunnen wij wel stellen ja! Zo gingen Dennis en ik onlangs op pad en het leek wel of alles als een puzzel in elkaar viel. De stroming was goed, waterkleur goed, de wind goed (soms een beetje aan de harde kant, maar dat werkte wel verkoelend met het warme weer), zelfs de koffie smaakte op de vroege ochtend beter dan ooit. Wanneer wij aankomen op de eerste krib en enkele voorzichtige worpen maken is het eigenlijk al direct voor ons beiden raak. De eerste snoekbaarzen kwamen binnen no time boven. Toeval of niet? Dacht het niet, want dit ging de hele dag zo door.

Worp na worp mooie snoekbaarzen

Ook maakte het niet erg veel uit welk shadjes eraan deed, eigenlijk werkte alles wel, maar bruine shadjes hebben wel altijd een betere werking naar mijn mening. Dit komt denk ik door de grote hoeveelheid van zwartbekgrondeltjes die aanwezig zijn. Bij het vangen van een roofblei op de shad wordt dit bevestigd door het uitspugen van dergelijke visjes.

Al voor 12 uur staat de teller op 25 vissen

Ook de roofblei speelt het spelletje makkelijk mee vandaag. Zo vang ik drie roofbleitjes op de 1e krib binnen 10 minuten. Oké geen monsters, maar dit mag de pret niet drukken. Iedereen weet hoe hard de aanbeten kunnen zijn. Ook nu weer is de Salmo Thrill de absolute verleider!

Roofblei op de Salmo Thrill 7cm

Wanneer ik de nodige roofbleien heb gevangen en weer ga focussen op snoekbaars, staat Dennis in de gierende stroom te werpen met zijn 5 cm Salmo Thrill. Het duurt even, maar ineens hoor ik toch echt een gierende slip achter mij. Zijn Savage Gear Parrabellum staat hoepeltje krom en alles wijst op een flinke vis. Na een woeste dril weet ik een mooie roofblei voor Dennis in het landingsnet te krijgen die begin 60 cm zal zijn geweest.

Een beter exemplaar voor Dennis

Wanneer wij dan nog even door gaan met snoekbaarzen sleuren, stoppen wij er rond het middaguur even mee om te gaan pauzeren. De broodjes, koffie en koek smaken beter dan ooit. Helemaal omdat wij weten dat wij tot in de avond door zullen gaan vissen en dat de beste tijd nog moet komen. Wanneer wij terugkomen op de stek, besluiten wij de eerste krib even met rust te laten en een bezoekje te brengen aan twee andere kribbetjes iets verderop. De snoekbaars ligt hier beduidend minder, maar hier en daar trekken we wel enkele exemplaren naar boven. Ook kunnen wij op deze stekken weer even oefenen met onderlijnen knopen, want de shadjes vonden het nodig vast te lopen aan de bodem.

Harder werken op de andere kribben

Op één van de twee kribben stroomt het behoorlijk hard en dan heb je doorgaans te maken met een potentiële roofblei stek. En dat werd al snel bevestigd, want na slechts enkele worpen vangen Dennis en ik twee zeer fraaie roofbleien die de 70 cm aantikten.

Bingo!

Ik stond al enige tijd met een ander kunstaasje te werpen en besloot er toch uiteindelijk weer iets anders aan te doen. Dit leverde vrijwel direct een goede vis op. Zo zie je maar dat blijven zoeken en wisselen succesvol kan zijn.

Ze zijn zo mooi hoog gebouwd rond deze tijd

Wanneer wij tegen einde van de middag terugkomen op de eerste krib is het uiteindelijk op de eerste worpen alweer raak en soms komt er na elke worp wel een vis naar boven. Ook missen wij veel aanbeten en lossen wij zo nu en dan een vis. Kun je nagaan hoeveel er dan wel niet liggen?! Einde van de rit hebben wij 56 vissen gevangen, waaronder 6 roofbleien, 3 baarzen en de rest allemaal snoekbaars. Wat een topdag was dit zeg!

In de avond zowaar nog een paar baarzen

De laatste paar 0.0% biertjes glijden er daarom in als geen ander, want dit was gewoon werken.

Het enige wat tegenviel deze dag was het zien van het vangen van een grote snoekbaars hoog in de 80 cm die direct werd geslacht door een duo die statisch met aasvisjes aan het vissen waren. De hersenen werden ingeslagen met een steuntje en 5 tikken was nog niet genoeg. Ook werd ter plaatse de kop er slordig van afgesneden en zelfs op de stek achtergelaten voor iedereen te zien. Ik heb de kop het water in gegooid, want ik wil niet geassocieerd worden door dit soort vissers. Er is niets mis met het meenemen van een visje, maar doe dit dan altijd met enige verstand. Deze grote vis heeft een enorme bijdrage aan nakomelingen en het is gewoon een zonde om een dergelijke grote vis op te eten. Zeker wanneer we kunnen stellen dat een visje van 45-50 cm het beste zal smaken. Helaas zullen er altijd zulke onverstandige recreanten blijven, want sportvissers zijn het niet. Ook tijdens onze sessies aan de kust hebben wij de gevangen zeebaarzen gewoon weer teruggezet.

En zelfs een mooie zeeforel ging ongeschonden terug. Zet ze terug mensen!

Wij zullen aankomende weken maar gewoon weer het juiste voorbeeld blijven geven.

Groeten,

Marcel de Ruyter