In het voorjaar gaat het kriebelen als het aankomt op zeeforel. Gedurende winter vang je heus wel een forelletje hier en daar, maar het is en blijft een taaie boel. Nu wil ik niet beweren dat het voorjaar altijd een beter resultaat geeft op het vangen van zeeforel, maar je staat doorgaans met gunstige omstandigheden waardoor je het niet alleen langer vol kan houden, je vist gewoon met meer concentratie. Het langzaam steigende watertemperatuur heeft daarnaast wel degelijk een effect op het eetgedrag van vriend forel. Vanaf zo’n 7 graden watertemperatuur  heb je al het meeste succes.

Stijgende temperatuur doet zeeforel laten eten

Juist ondiep water (zoals zoveel vissoorten) zorgt dan soms voor verassende vangsten aangezien dit sneller opwarmt. Zo stonden wij (Bert en ik) eigenlijk al heel snel met ons waad pak in het water op zoek naar Nederlandse zeeforel, want de eerste mooie zonnige dagen zagen wij in de weersberichten al aankomen. Een graad of 18 met een gunstige wind..ja dan moet je er gewoon zijn en uren maken.

Altijd Catch & Release

Zo bleek de ochtenduren erg mooi, maar ondanks onze verwachtingen leverde dit geen vis op. Het duurde toch nog wel enkele uurtjes voordat de eerste zeeforel zich meldde bij Bert. En hoe .. snoeihard voor de verandering maar eens en niet zo’n zeikerige aanbeet die wij normaliter gewend zijn. Gevolgd met een spectaculaire dril met twee hoge sprongen, daar doe je het voor! En waar één forel zit zitten vaak meerdere, want al snel meldde ook #2 zich bij Bert.

Nummer twee meldde zich ook al redelijk snel

Met nog een volger voor mij en een  enkele mogelijke aanbeet breiden wij er een einde aan, maar zoals gezegd moet je juist nu uren maken en er gewoon zijn. Zo sta ik de volgende dag al weer vroeg op de stek en ondanks de zeer mooie omstandigheden duurt het toch nog wel even voordat ik de verlossende beuk krijg op mijn DK hengel. De vis zoekt direct de oppervlakte op en schiet van links naar rechts en geeft een paar keer een luchtshow weg onder het toezicht van een man die zijn hond op dit vroege uur al aan het uit laten is. De man staat achter mij enkele foto’s te schieten en maakt zelfs een kort filmpje wanneer even later een schitterende zeeforel mijn landingsnetje inglijdt.

Je moet er gewoon staan

Eenmaal aan de kant aangekomen leg ik de vis op het zachte natte zand en onthaak ik deze. De vis blijkt goed gehaakt te zijn met de loeischerpe Gamakatsu feather treble en zit verankerd in de hoek van de bek. Voor deze vis was er geen ontkomen meer aan.

Woest zoekt de zeeforel meerdere malen het wateroppervlak en de lucht op

De man met de hond schiet nog een plaatje van mij met zijn telefoon en stuurt deze direct via What’s app door. Nogmaals bedankt daarvoor meneer! Dat scheelt een veilig gestelde telefoon uit het waad pak halen.

Wat een beauty .. (de vis dan natuurlijk)

Omdat ik vandaag minder tijd heb breid ik er einde van de ochtend al weer een einde aan, maar snode plannen zijn reeds gesmeed voor de volgende vervolg sessie(s). Zo sta ik er een week later weer op een zaterdagochtend. We kunnen het nog wel nacht noemen, want ik was rond 04:15 uur al op en zat rond 05:15 uur al in de auto. Wanneer ik ruim een uur later aankom is het nog steeds aardig donker, maar na de nodige voorbereidingen, koffie en ontbijt ben ik er helemaal klaar voor. De omstandigheden zien er perfect uit en ik ben eigenlijk niet eens verbaasd als ik na drie worpen al een volger krijg van een flinke vis, maar die helaas voortijdig  afhaakt. Een kleine 20 minuten later is het in één keer wel raak wanneer ik mijn kunstaas parallel over het ondiepe heen werp. Een kleiner, maar zeer welkome exemplaar wordt onthaakt, op de foto gezet en mag daarna weer zwemmen.

Zeer welkome exemplaar

De lol kan niet op wanneer ik al na zeker 15 minuten weer een tik krijg op vrijwel dezelfde plek. Echter moest ik nu keihard versnellen om de vis te doen laten triggeren. Woest wordt de versnelling beantwoord met een aanbeet en kan ik alweer nummer twee van de dag landen.

#2 van de dag

Als ik dan kort hierna zelfs een derde exemplaar vang ben ik helemaal in de wolken en speelt de gedachte van koffie op.

#3 veilig in het landingsnet

Maar voordat het zover is haak ik weer op het ondiepe deel uit het niets zowaar een groter exemplaar die na meten zowaar 60 cm blijkt te zijn.

Nederlandse zeeforel van 60 cm

En ik ben maar al te blij met deze 60-er, want in de tussentijd gaat alles in een stroomversnelling en mis ik nog zeker vier 60+ vissen die mijn kunstaas soms nog wilden pakken onder mijn hengeltop. Ondanks de mooie omstandigheden is toch veel later dan verwacht tijd voor koffie en koek, want dat heb ik wel verdiend dacht ik zo. Als ik terug kom van de koffie lijkt de zee wel een biljarttafel zo strak. Met een hard hoofd begin ik met het vervolg van deze mooie sessie. Wanneer het water zo strak erbij ligt kan het taai zijn, want de vis voelt en ziet alles, zeker met een dergelijke hoge zon erbij. Wanneer ik een paar plaatjes schiet van de kalme zee besluit ik er maar eens een spinner aan te doen, want misschien werkt een beetje commotie maken wel.

Als een spiegel

Al op de eerste worp met de spinner, weer op de ondiepte, krijg ik een gigantisch harde beuk op mijn DK River en vliegt de hengel krom gevolgd door een gierende slip. De vis zie ik van links naar rechts versnellen in het kraakheldere zeewater en ook nu blijkt maar weer dat een goede polaroid zonnebril onontbeerlijk is om alles te kunnen volgen.  Ik loop tijdens de dril steeds een stukje naar achteren om de vis richting het ondiepe te manoeuvreren en uiteindelijk lukt dit ook. Maar ondanks het ondiepe water blijft de vis toch behoorlijk zwemmen. Omdat ik reeds meerdere malen het formaat van de forel heb gezien besluit ik na een minuut of 10 er een einde aan te breien en blokkeer ik de vis iets meer ook al weet ik dat ik de haak dan misschien uit de zachte bek kan trekken. Toch werkt het en weet ik de vis na een stevige dril vanaf de staart mijn landingsnet in te krijgen. Een vreugdekreet volgt wanneer ik de lengte en omvang van de vis bewonder in het net. Wat een kast van een zeeforel!!!

Mijn PR met één centimeter verhoogd naar 68 cm

Omdat er niemand in de buurt is om een plaatje van mij te maken, maak ik een kort filmpje en een selfie. Maar hoe hoog ik de vis ook wil houden, de vis past niet geheel in het scherm. Omdat ik de vis verder geen beschadigingen wil geven, zet ik de vis snel terug in zijn/haar natuurlijke omgeving en neem ik genoegen met de matige foto’s. Dit moment pakt niemand mij meer af. Vijf schitterende zeeforellen in een ochtend. Omdat het begin van de middag erg druk begint te worden met allerlei recreanten haak ik af. Ik vind het goed zo. En juist omdat het zo goed was en besef dat dergelijke momenten ook zo weer over kunnen zijn besluit ik met Bert de dinsdag en woensdag daarna vrij te nemen en een nachtje te blijven slapen in de directe omgeving. We zien in de twee dagen een enkele forel, we krijgen soms een nippend aanbeetje, maar het blijft verdacht stil. Nu waren de omstandigheden dit keer niet echt geweldig, want de wind was gewoonweg te hard en veroorzaakte troebel water. Zowaar vang ik na een tijdje een valsgehaakte bot en haak ik enkele garnalen en mini spiering op mijn haken. Voedsel genoeg in het water dus, maar ja..waar is de forel?

Wanneer de vangsten niet optimaal zijn is er tijd voor sfeer foto's

Op de woensdag worden wij zelfs vergezeld door Carl Greve (zeebaars specialist bij uitstek) die ook maar al te graag eens een zeeforel wil vangen. Bert en ik geven hem tekst en uitleg  en laten het gebruikte kunstaas zien, maar ondanks de vele worpen is het toch alleen Bert die uit niets toch in gevecht is met een stevige zeeforel. Wanneer wij naderen zien wij Bert de vis scheppen en ook nu blijkt maar weer wat een omvang deze zeeforel heeft. De vis was een hoge 50-er en is werkelijk waar volgevreten.

Mega dikke vis

Zeeforellen in Nederland gaat ons dus goed af en je hoeft er absoluut niet meer voor naar Denemarken. Ook in Denemarken heb ik dagen meegemaakt waarbij je geen enkele vis ziet of vangt, dus dat is niet veel anders in eigen land. Het water temperatuur stijgt op het moment snel en ik verwacht dat de temperatuur einde van de week wel de 12 graden zal aantikken. Altijd nog goede omstandigheden voor zeeforel dus, maar ook zal de zeebaars zich langzamerhand wel weer gaan melden ook. Ik heb mijn zeeforel record in eigen land verbroken in ieder geval en voor mij was dit zeeforelseizoen (tr)outstanding goed! Hopelijk kunnen we er nog een paar keer gericht op uit aankomende week. Ik zal jullie op de hoogte houden!

Marcel de Ruyter