Tis winter en we kleumen wat af in de boot of aan e waterkant om toch een visje te kunnen vangen, vervolgens hangen we een week rond op het water in Zeeland met mist, kou en wind. Vissen op de limiet voor sommige want we zijn de jongste niet meer. Mooie vissen worden gevangen en weer teruggezet, lelijke vissen zitten er ook bij en das het mooie geen vis is hetzelfde. Nou is dat dobberen op het water in een mooie boot met koffie en bier voorhanden gewoon een luxe en zeker niet op de limiet van overleven. Wel als er van ’s morgens vroeg tot ‘s avonds laat in weer en wind gevist wordt zoals de “broekkies” van onze club deden...Petje af.
Kou wind en regen worden getrotseerd.
Dan twee weken later sta ik tot aan mijn ballen in zeewater te gooien met lepels, spinners en wobblers in de jacht op zeeforel en pas op … 5 graden watertemperatuur maar 20+ lucht temperatuur. Als je het hebt over limiet vissen ... je moet er wat voor over hebben om die speciale vis te vangen en hoe het weer meewerkt weet je nooit. Zo kwamen we in 2018 op onze zeeforelstek met een ware hittegolf met temperaturen tegen de 30 graden terwijl we 3 weken daarvoor nog verkleumd in de boot op de roofvis aan het vissen waren op het Volkerak. Gooien gooien en nog eens gooien en jawelllll natte voeten want mijn waadpak is lek. Gelukkig wordt het nat en niet koud dus dat scheelt maar mijn voeten waren mooi geweekt na een dag in het water. 2 forellen mogen mij in de ogen kijken en hun weg vervolgen en mijn dag is geweldig. Paar aanbeten en 2 zeeforellen in het net, …superrrr.
Nieuw pak nieuwe dagen, ik zeg dagen want we gaan voor 2 dagen met een overnachting in badhotel Rockanje en hopen op een evenaring van een week ervoor waarbij Marcel 5 zeeforellen vangt op 1 dag met een kneiter van 68 cm. Vissen blijft vissen dus koester die goeie dagen want geen garantie voor de volgende keer zoals zal blijken. Wij vol goede moed het water in en werpen ... werpen … werpen en nog eens werpen en helaas ondanks onze super aasjes zien we alleen een paar missers en vangen geen moer op zaterdag maar mijn voeten blijven droog deze dag en grappig genoeg als we een biertje gaan halen lopen we in waadpak dikke jas en kleding over het strand bezaaid met blote mensen naar de biertent … ook leuk maar deze dag geen vis te vangen wel weer een 3 tal missers.
Dag later komt Carl ons vergezellen want deze zeebaars visser zoekt een manier om lekker bezig te zijn als de zeebaars naar het zuiden is vertrokken. Carl staat al een half uurtje te gooien als wij aankomen en na begroeten en een praatje lopen we het water in. Na de derde worp mis ik een vis die een kolk slaat maar het aas totaal mist maar het geeft wel een goed gevoel. De aanbeet kwam op nog geen meter waterdiepte en nog geen tien meter van de waterlijn van het strand. Gevoel of niet een aanbeet is een aanbeet en na een aantal uren zonder resultaat ga je twijfelen. Werpen werpen werpen en wachten op die ene BOEM en gelukkig kwam die. De boem was hard en duidelijk en na een heerlijke dril kon ik Carl laten zien waar we het allemaal voor deden. Zeeforel van 56 cm en met een prachtige hoogte een geweldige vis die een prachtig partijtje drillen weggaf. Ik blij, Carl overtuigd.
Het is en blijft een limit manier van vissen waarbij uithouding, volharding en afzien zeker van toepassing zijn, zonder deze eigenschappen zou ik je aanraden om met moeders bij de kachel te blijven zitten. Wat het aas betreft kan ik simpel zijn want veel meer als 2 lepels heb je niet nodig al zullen wij er altijd een pond van meeslepen want een beetje variëren kan zomaar vis opleveren. Onze ervaring ?? koper of goud …rood streepje …dreg versiert met witte veertjes. Model lepel ?? das het mooie want daar is geen peil op te trekken maar wij vangen gewoon goed op de GT Bio, Toby en Acme Little Cleo … kleur koper/goud met rode streep. Gelukkig heeft onze stek een prachtige tent tegen de duinen waar we de eigenaar inmiddels een beetje van kennen want een toilet in de buurt is wel zo prettig en een pint bier met borrelsnacks heb je wel verdient na een halve dag werpen ... is echt op de limiet dat terras ... heerlijk.
Bert