Hoewel dit misschien geen officiële Baitrebels event was, waren er toch veel Baitrebels aanwezig om het roofvisseizoen voor de gesloten tijd met stijl af te sluiten. Zo waren Marco, Bert, Dennis, Pieter, Peter en ik aanwezig. De zonen van Peter (Nick en Jordy) en zijn vis maat Sebastiaan stonden ook paraat om er een gezellige en hopelijk ook visrijke week van te maken. Op vrijdag 23 maart arriveren Dennis en ik als eerste rond 12:00 uur in Oude-Tonge alwaar wij gezamenlijk een bungalow aan het water hebben gehuurd en een week zullen verblijven.

Ons verblijf voor de komende week

Bootje direct in de achtertuin

Jordy en Sebastiaan zijn dan ook al bijna gearriveerd. Dennis en ik zijn met opzet iets eerder gekomen om spullen te droppen en daarna nog even een bezoekje te maken aan de Visma in Rotterdam. Terwijl wij daar rondsnuffelen ontvangen wij einde van de middag van Jordy in de groepsapp al de eerste foto’s van exemplaren vis die gevangen zijn.

De eerste vissen kwamen via de groepsapp binnendruppelen

De snoekbaarzen van dit beruchte water zijn gewoon stuk voor stuk robuuste vissen die een stevig robbertje vechten. Er zitten op het moment veel donkere mannetjes tussen en eigenlijk lijken alle vissen diep te zitten. Zo vangt men de meeste vissen boven de 10 meter en op zich is dit ook niet vreemd gezien de zeer koude weersomstandigheden voor de tijd van het jaar. Een graad of vijf en met regelmaat een koude wind uit het NO..brrrr..

Zet je warme muts maar op

Als wij de zaterdag dan al vroeg op zijn omdat wij niet kunnen wachten blijkt het op het water niet makkelijk te zijn. Op een enkele aanbeet na vangen wij in de ochtend niets en wanneer wij rond lunchtijd even naar het huisje zijn geweest voor een korte pauze moeten wij toch voor een andere aanpak gaan in de middag. De andere aanpak werkt, want op een meter of 10 water pakken wij in ca. 15 min twee snoeken en een snoekbaars op de fireball. Ook nu weer blijkt dat je met kunstaas vrijwel kansloos bent. De meegebrachte spieringen en dode voorns leveren de aanbeten op.

Na een taaie start dan toch raak

Twee keer achter elkaar op de fireball

En de derde in de vorm van een snoekbaars voor Dennis

Toch valt het daarna weer snel stil en moeten we keihard werken voor een visje. Uiteindelijk weten we zo nu en dan ook wel wat te vinden, maar echt wild is het niet. Jordy en Sebastiaan die het water op hun broekzak kennen doen het een stuk beter.

Duidelijk is wel dat de aanbeten toenemen tegen schemer en dus vissen we juist dan keihard door om zoveel mogelijk vissen te vangen. De dropshot methode i.c.m. een kleine spiering of bliek op de haak werkt toch nog wel het beste gedurende de hele week.

Sebastiaan met een groenjas (maar van wie?)

De dagen die daarop volgen druppelen ook andere Baitrebels binnen zoals Marco, Bert, Pieter en Peter. Wanneer wij vanaf de zondag met z’n allen aanwezig zijn gaan wij elke dag het water op en er komen dan toch geregeld foto’s voorbij in de groepsapp van mooie vangsten. De eerste waardige vangst van een ruim mooi 80 cm lange snoekbaars gevangen door ondergetekende mag hierbij ook niet ontbreken.

Big Momma

En hieruit blijkt maar weer dat geen dag hetzelfde is, want moet je de ene dag keihard bikkelen voor een visje is het op de andere dag binnen 5 minuten raak. Deze grote snoekbaars melde zich vrijwel direct op de aangeboden spiering op diepte.

Bert ving zijn eerste snoekbaarzen op reepjes vis aangeboden op de dropshot methode. Zo bleek wel weer dat je echt met natuurlijk aas aan de slag moest gaan, want de vissen die wij aan kunstaas hebben gevangen zijn op twee handen te tellen. Ook was dit dan echt minutieus, want verknipte Fin-S staartjes was voldoende om enkele vissen te foppen.

Alhoewel er soms toch een goede vis werd gevangen op kunstaas, de snoek hierboven die Marco ving is net over de meter en kon een op half water geviste plug niet weerstaan. Let op de vreemde afwijking van de onderkaak. Ook ik zelf ving een baars op ruim 16 meter diepte die mijn fireball voorzien met een 20 cm lange spiering niet kon weerstaan. Ook deze vis had zo zijn afwijkingen zal ik maar zeggen, ook al is dit nogal zacht uitgedrukt.

Gedoopt tot Tsjernobyl baars

Veilig in het rubberen landingsnet deze schitterende hoge 70-er van Peter

Stuk voor stuk schitterende snoekbaarzen

Sebas met een andere soort groenjas

Naast snoekbaarzen en snoek zijn de baarzen op dit beruchte water groots te noemen en kan je hier zondermeer tegen een dikke 50-er aanlopen. Dit was helaas niet voor ons deze keer weggelegd, maar onder de mannen zijn er wel een paar zeer fraaie exemplaren gevangen die hoog in de 40 cm zaten.

Jordy met een prachtexemplaar baars

49 cm in volle glorie voor Marco, tevens een PR

Zo wist Marco een zeer fraai exemplaar van 49 cm te vangen op een blauwe Rapala plug. Ook hier weer werd de plug gewoon ergens op half water gepakt wat toch wel weer vraagtekens doet oprijzen gezien de koude omstandigheden.

Dennis in actie

Ook niet geheel onbelangrijk hebben wij vrijwel alle dagen kunnen vissen op één drama dag na dan, maar zelfs toen hebben wij in de ochtend aardig kunnen vissen. In de middag was er dus ruimte voor boodschapjes doen en benzine halen. De regen kwam toen met bakken uit de hemel. Dennis en ik hebben toen nog wat diepvriesbliek gehaald want ik had hier toch wel een goed gevoel bij aangezien de dropshot techniek het zo goed deed.

Over het algemeen aardig, maar wel koud weer

Dennis met 75 cm snoekbaars op de fireball

Dat idee met die bliekjes pakte aardig uit, want op de laatste dag wisten Dennis en ik toch aardig wat vis in de boot te krijgen. De dropshot techniek diende men wel uiterst langzaam aan te bieden, waarbij er amper sprake was van bewegen.

Lang leve de dropshot methode

Soms waren de aanbeten zo zacht waardoor het leek dat het loodje alleen maar vastliep, maar heel soms zaten er ook wel een paar ‘dikke boemen’ bij. En dan kan de lol uiteraard niet meer op. Vooral het doorzakken en dus laten zweven van de dropshot haak leverde de nodige aanbeten op.

Ook kwamen er opvallend veel snoeken op allerhande klein aas van behoorlijke dieptes. Dit zegt toch wel veel over het koude voorjaar en hoe de vissen jagen.

Nick en ...

Jordy beiden metr een mooi exemplaar snoek

De foto’s en tekst in dit verslag is uiteraard maar een fractie van alle gebeurtenissen. Wij hebben een zeer mooie week gehad met goede vangsten, lekker eten en gezellige avonden op de bank.

Wat je noemt een typisch 'Hommertje', wie van de twee :-)

De plannen voor een volgende keer zijn volgens mij al in volle gang als je het mij vraagt, want iedereen heeft het toch wel erg naar zijn zin gehad. Het zal voor sommigen onder ons even afkicken zijn nu het gesloten seizoen weer begonnen is en dus tijd genoeg om nieuwe snode plannen te maken voor het nieuwe roofvisseizoen en onderhoud te plegen op materialen.

So don't let the sun go down and let's do it all again :-)

Bedankt Jordy voor het organiseren van deze fantastische visvakantie en alle visvrienden bedankt voor de ontzettend leuke en gezellige week!

Tot snel maar weer!!!

Marcel de Ruyter