De titel van dit artikel doelt niet alleen op de gelijknamige titel van een prachtige plaat van Marvin Gaye, maar af en toe vraag ik mij ook echt af wat een mens vandaag nog bezielt. Als jong vissertje werd het bij mij er al met de paplepel ingegoten om geen troep te maken aan de waterkant. Een plastic tasje waarin ik afval verzamelde ontbrak nooit in de tas en dit werd bewaard tot einde van de dag om deze in afvalbak te deponeren. Wanneer ik dan zaterdag 2 december de tijd vind om even op pad te gaan en besluit mijn eerste zeeforelsessie weer te gaan houden, constateer ik weer dat helaas niet iedereen de normen en waarden heeft meegekregen zoals ik.

1s.jpg

Dit kan toch nooit de bedoeling zijn?

In en in triest vind ik het weer als ik de stekken aandoe en alle afval op de grond aantref. Zee aasbakjes, plastic tassen, lege blikjes, papier, proppen van nylon en gevlochten lijn, lege joint kokers, visdoeken,  etc, etc.

2s.jpg

Zelfs wiet aan de waterkant?

Ik probeer mij rustig te houden en raap eerst een plastic tas van de grond die ik tot de nok vul met alle rotzooi die ik van de grond kan rapen. Ook komt er regelmatig een schaartje van pas voor de vele meters vislijn en geparkeerde kunstaas die ik tussen de stenen moet wegknippen. Bizar dit gewoon! Na een flinke dosis opruimen begin ik toch maar te vissen, want daarvoor ben ik tenslotte gekomen, maar de boeitjes op diverse interessante stekken verraden dat dit weinig zin zal hebben.

3s.jpg

Zucht ...

Noodgedwongen verplaats ik mij weer naar een andere stek, maar na ruim twee uur vissen geen enkele aanbeet. Ik besluit even een pauze in te lassen, wat noodzaak is met slechts 2 graden en volledige mist. Bij de koffie en koek bekijk ik de vreemde creaties maar weer eens van het geparkeerde kunstaas. Later zal ik dit ook netjes in de afvalbak gooien.

Op zaterdag 21 oktober stond er een dagje roofvissen op de IJssel op de planning op uitnodiging van Baitrebel Peter. Om 06:30 uur kwamen wij ter hoogte van Lelystad bij elkaar om vanaf daar gezamenlijk richting trailerhelling te rijden. Peter, Pieter, ik en Bert gingen vervolgens op pad en voortvarend kwamen wij daar aan en het was zelfs nog donker op het moment van aankomst. Tijd genoeg om dus allerlei zaken rustig voor te bereiden om vervolgens te traileren. De overige metgezellen stonden al paraat bij de trailerhelling die instapten bij Peter en Pieter. Rond 08:00 uur lagen er al meerdere bootjes rond te dobberen en de hoeveelheid sportvissers bij elkaar begon al aardig op NKS praktijken te lijken. Eigenlijk al direct ter hoogte van de trailerhelling werd er vis gevangen en dus maakte Bert en ik hier ook maar een beginnetje. Stiekem had ik mijn shadje voorzien van een knoflookluchtje en binnen ca. 30 minuten kon ik al de teller op vijf snoekbaarzen zetten. Zou het dan toch? J De snoekbaarzen waren niet groot, maar een dergelijk begin geeft toch vertrouwen. Daar de meesten een stuk stroomafwaarts aan de slag gingen bleven wij nog driften op de wind en stroming en dit gaf zo nu en dan aanbeten. Na enige tijd zijn wij overgestapt naar blade baits en dit bleef kleine vis opleveren zoals baars en kleine snoekbaars.

1s.jpg

Blade baits deden het erg goed

Later zijn Bert en ik ook verder stroomafwaarts gaan vissen, want hier werd naar zeggen iets grotere snoekbaars gevangen. Maar ook hier vingen Bert en ik alleen maar kleine snoekbaars en met name op een bepaalde drift bleven de visjes zich melden op de blades. Bert vangt zowaar nog een flinke zwartbekgrondel die zijn shad klaarblijkelijk heeft willen pakken. Ongelofelijk wat een veelvraten dit zijn, want laatst op de Waal ving ik er ook al een paar op kunstaas.

2s.jpg

Ook zwartbekgrondels zijn ware rovers

 Omdat de drift visjes blijft opleveren varen Bert en ik een paar keer opnieuw terug naar de plek waar we de drift beginnen en laten wij elkaar weer afglijden door de wind en stroming. Wanneer ik bij de nieuwe drift mijn redhead blade laat zaken op een meter of vijf water krijg ik vrijwel direct een doffe tik en zet de haak. Echter zit er daarna geen beweging meer in en lijk ik vast te zitten. Tot dat..tot dat het begint te zwemmen. Bert roept net als ik direct “Meerval”, maar nadat mijn slip het ineens uitkrijst twijfel ik. Eigenlijk wordt al snel daarna duidelijk dat ik vast zit aan een flinke snoek en een sprong uit het water een meter of twintig vanaf de boot maakt alles nog meer duidelijk. De blade lijkt gunstig vast te zitten en mijn fluorocarbon blijft gespaard. Na een heftige dril komt er een zware snoek binnen handbereik die gezien zijn lengte al veel te zwaar is.

Kort na mijn terugkeer van de  vakantie was het weer nog ronduit lekker te noemen en dus ben ik er zeker de nodige uurtjes erop uitgetrokken. Een vis die blijft trekken is de baars en zeker vanaf september gaat mijn hartje sneller kloppen. Het is vanaf heden tot soms wel november dat de baars zich goed laat vangen en begint met volvreten om de winter door te komen. Juist nu is het mogelijk om werkelijke kanjers naar boven te toveren en dat met verschillende technieken. Wel is het zaak om uren te maken, want soms jagen zij maar specifiek op aangewezen momenten. Welk moment dat is kan per water verschillen. Zo was in augustus en begin september de dropshot techniek veruit favoriet en een dag later lag dit alweer compleet anders. Loodkopjes van 3-5 gram in combinatie met een 5 cm lange kicktail deden het dan weer erg goed. Dat dit zich alleen laat vissen op ultralicht materiaal moge duidelijke zijn.

1s.jpg 2s.jpg

De dropshot techniek deed het goed einde van de zomer

Twee hengels kant en klaar paraat hebben met beide technieken is vaak de sleutel tot succes. Je raakt immers geen kostbare vistijd kwijt aan knopen en kan razendsnel inspelen op situaties. Zo zagen Dennis en ik opeens een paar grote baarzen gulzig jagen aan het wateroppervlak en er was ook maar één worp nodig om een mooie 40-er baars te haken en te landen. Iets wat met de dropshot misschien niet was gelukt aangezien je dan erg snel richting bodem gaat. Geregeld zien wij werkelijke ‘kneiter’ baarzen van hoog in de 40 cm hun soortgenoten volgen tijdens de dril en deze zelfs aanvallen. Het is dus slim om niet te ver uit elkaar te gaan staan en snel je aasje er bij te gooien op het moment dat één van beiden een baars staat te drillen. Vaak vangt de tweede man een nog groter exemplaar, want die zijn iets terughoudender. Toch lijkt hun voorzichtige karakter weg te vallen op dit soort momenten. Maak daar gebruik van dus.

3s.jpg

43 cm tussen een paar jagende baarzen

Als back up hengel kan een spinhengel in combinatie met een klein plugje ook top zijn. Vooral kleine suspenderende diep lopende plugjes met ratels en een baars motief kan een ware killer zijn dan. Vis deze plugjes met een geregeld ingelaste stop en trek je plugje ook niet te snel het water uit. Soms komen ze ‘m last minute toch nog uit je top oog peuteren. Oh ja..vis je plugjes altijd met een lange dunne stalen onderlijntje. Het is niet zelden dat juist hierop de grootste snoeken zich melden.

Er zijn van die vissen die tot je verbeelding spreken en een aantal van die vissen zijn inmiddels al een keer de klos geweest zoals Oostzee zalm, black bass, Afrikaanse meerval, striper en meerval. Gericht vissen op soorten die je ooit graag wil vangen in een sportvissers leven. Marco en ik wilde graag eens een heilbot vangen, je weet wel een platvis zo groot als een staldeur en de oervis met zijn ongelooflijke lelijke kop de zeewolf en daarvoor moesten we op reis, op reis naar het noorden en daarvoor hebben we Havoysund gekozen wat een paar kilometer van de Noordkaap ligt. Nu zou je denken dat is zo geregeld maar niets is minder waar.

1s.jpg

Na een aantal meetings samen en zoeken op het internet , bezoeken van de Visma voor informatie hebben we gekozen voor een reis met Cordes Travel en wel een groepsreis met nog 45 vissers. Nou moet je er snel bij zijn of vroeg boeken want die reizen zijn soms meer als 2 jaar van te voren al volgeboekt en dat wil iets zeggen over deze reisjes. Dan nog het materiaal bij elkaar sprokkelen zoals grote shads als Crazy Daisy, Cutbait, 3d Herring en Berkley maar ook nieuwe lijn minimaal 600 meter 25/100 dynema, fuorcabon 1.00 etc.etc.

Nou heeft Cordes een grote meeting cq info avond voor iedereen die bij hun geboekt hebben en daar leren we vast onze vismaten voor deze trip kennen en schudden we de hand van Frans Oomen en Paul Blackmore dus met 4 personen een huisje en boot delen scheelt ook in de kosten want goedkoop is het niet. Met 4x 20 kilo bagage en een hengelkoker op de dag van vertrek richting Schiphol en daar begint het al de boel staat vast als een huis en de minuten tikken weg. Gelukkig zijn we op tijd vertrokken en komen echt net op tijd aan bij de incheck balie waar we ook vertraging oplopen door een communicatie fout van Norwegian Air en ondanks deze vertraging vertrekken we op tijd naar Oslo waar we om 00:30 een hotel ingaan. Om 01:00 wordt ik gebeld door Norwegian Air of we de koffers willen ophalen maar ik weet die vent te overtuigen dat ze de koffers maar moeten opslaan ergens want iedereen ligt al op 1 oor want 05:00 gaat de wekker weer. Oslo naar Alta verloopt verder goed maar de bus is er niet en weer staan we te wachten. 2 uur te laat gaan we dan toch op weg en komen om 17:00 aan in ons viskamp.

2s.jpg

De supermarkt is open dus na het uitladen van de bus snel boodschappen doen de boel installeren  hengels in elkaar zetten voor de volgende dag en de boten bekijken waarna we van Cordes een briefing krijgen en een uitleg van de visgidsen. Wij krijgen Sebastian en deze Zweed is van oorsprong Nederlands en hij praat en verstaat het ook. Heilbot is het doel van deze eerste dag waarbij we met een hele groep naar een stek varen bijna een uur verderop en dat komt omdat er rond de viskampen dressuur optreed zegt Sebastian. Wij vinden het prima en eenmaal op de stek laat ik een cutbait zakken die binnen 10 minuten wordt gegrepen waarna de vis een run neemt. Helaas staat de motor nog in reverse en vaart de gids over mijn strakke lijn dus bye bye vis en cutbait.

Niet teveel woorden over vuil gemaakt shit happens nu eenmaal en misschien was het wel mijn keerpunt want vanaf dat moment gaat alles goed en vangen we 9 heilbotten die dag. Grootste 2 vissen 95 cm. Ik wil 1 heilbot mee voor de pot en zeg tegen Sebastian dat ik er 1 van +/- 82 cm wil hebben want de minimummaat is 80 cm en geloof het of niet 10 minuten later ligt er een heilbotje van 83 in de boot welke tot avondeten wordt verwerkt.

De terugtocht in de late middag is meteen een zware rit want de wind is behoorlijk aangetrokken en dat maakt het varen behoorlijk hobbelig waarbij arme Marco zich moet verbijten omdat hij nogal last van zijn rug heeft. Niet zo gek als je 2 dagen daarvoor 7 meter uit een boom valt. In de briefing ‘s avonds vertelt men ons dat er niet gevist kan worden door storm en regen zodat de veiligheid niet gegarandeerd kan worden en waardoor we gedwongen worden aan de wal te blijven 2 dagen. Daarna draait het weer om en krijgen we 2 hele mooie dagen. Wij besluiten op jacht te gaan naar de grote heilbot en varen richting de Noordkaap waar we in een dikke stroming ons aas presenteren. Aas in de vorm van strippen vis op een enkele haak met een zwaar bodemlood want we willen zeewolf vangen. Na een uurtje krijg ik een aanbeet en de vis hangt terwijl ook Marco zijn hengel krom slaat en we een dubbel strike hebben….dachten we….als onze vis boven komt blijkt het een heilbotje te zijn met 2 haken in zijn bek. Dan verspelen we wat aasjes en onze begeleidings-boot met visgids komt ons vertellen dat zijn klanten op kabeljauw willen vissen dus moeten we terug.